Hermès maakt niet zomaar horloges. Dit zijn horloges die voortkomen uit een diepgewortelde onafhankelijke denkwijze die blijft intrigreren. De Hermès Arceau Le Temps Voyageur is het ultieme bewijs daarvan.
Hermès is zelfs niet zomaar een modehuis. Ten eerste is het een van de meest unieke, zelfs eigenwijze, modehuizen ter wereld. Voor we verder gaan over de Hermès Arceau Le Temps Voyageur, eerst wat meer achtergrond bij Hermès.
Dit is een onafhankelijk huis, dat geleid wordt vanuit een visie en niet vanuit marktbewegingen. En ja, het is zeker ook een horlogehuis. Om aan te geven hóe serieus Hermès zijn horloges neemt, hoeft alleen maar te kijken naar hoeveel er in-huis geproduceerd wordt. Zo worden de wijzerplaten in-huis gemaakt in La-Chaux-de-Fonds, in faciliteiten die in 2012 werden gekocht van Natéber. De kasten worden gemaakt bij een afdeling die in 2013 werd ingelijfd, de voormalige producent Joseph Erard.
De uurwerken zijn al minstens zo interessant. Die worden namelijk gemaakt in Fleurier bij Vaucher. En wie dit magazine goed leest, zal in ons artikel over Parmigiani lezen dat deze manufactuur werd opgezet door Michel Parmigiani en voor een kwart eigendom is van Hermès. Met een beetje goede wil kun je dus in elk geval stellen dat de uurwerken voor en door Hermès worden geproduceerd.
Lees ook: de prachtige dit is de prachtige nieuwe Parmigiani Tonda PF
Hermès Arceau Le Temps Voyageur
De laatste jaren is de term ‘manufactuur’ aan nogal wat erosie onderhevig geweest, dus die terminologie zullen we even achterwege laten. Wat vooral belangrijk is aan het bezitten van eigen productiefaciliteiten is dat zo veel mogelijk stappen in het productie- en controleproces zelf in de hand gehouden kunnen worden. Dat betekent: minder concessies. En daarmee komen we terug naar de eerste twee zinnen van dit artikel. Als je eigenwijs wilt zijn, zul je het zelf moeten produceren. En dat is dus precies waarom Hermès dingen anders kan doen dan anderen.
Dat heeft horloges tot gevolg die zich niet alleen in uiterlijk opzicht, maar ook in filosofisch opzicht echt onderscheiden van andere merken. Hermès houdt zich simpelweg alleen bezig met de eigen filosofie – en produceert daarnaar.
Een prachtig voorbeeld daarvan is de ‘wereldkaart’ die te zien is op deze Hermès Arceau Le Temps Voyageur. Wie goed kijkt, ziet namelijk dat het helemaal geen wereldkaart is. Het is een kaart, zo werd ons verteld tijdens Watches & Wonders, die gebaseerd is op een fictieve kaart die Hermès werd ontworpen door Jérôme Colliard voor de zijden sjaal “Planisphère d’un monde équestre”. Dat zijn details die alleen iemand bedenkt die in zijn eigen filosofische wereld leeft.
Moet je daarvoor eigen wijzerplaatproductiecapaciteit hebben? Nee, maar het helpt wel om het in deze kwaliteit te maken en zo dicht mogelijk bij de filosofie van het merk. Het is voor zo’n creatie namelijk wél van essentieel belang om een wijzerplaatmaker te hebben die de filosofie erachter begrijpt. De verschillende hoogtes van de wijzerplaat, kleuren en afwerkingen zouden een ‘industriële’ wijzerplaatmaker namelijk tot waanzin hebben gedreven.
Kaliber H1837
Dan het uurwerk, want dat is minstens zo interessant. De mobiele teller en de thuistijdaanduiding op 12 uur worden aangedreven door een 122 componenten tellende module van slechts 4,4 millimeter dik, die is geïntegreerd in het Hermès H1837 mechanische uurwerk. Het mechanisme voedt de uren, minuten en dual-time weergave met stadsaanduiding. Dit “Reistijd”-mechanisme is exclusief voor Hermès is ontwikkeld en doet iets heel bijzonders. De kleine wijzerplaat roteert namelijk over de kaart als je de wereldtijd verzet. Wauw.
De kast van de Hermès Arceau Le Temps Voyageur is overigens ook nog een eervolle benoeming waard. De Arceau-kast werd namelijk in 1978 ontworpen door Henri d’Origny, en is in voor deze editie vervaardigd in staal (38 millimeter, € 18.000) of – let op! – platina met zwarte DLC-coating en een titanium lunette (41 millimeter, € 23.000.
Oh, en dan is er nog de prachtige kalfsleren band uit de ateliers van Hermès…
Wederom, wauw.
